Chintan Suhagiya is pas 26, maar heeft al zeven jaar ervaring in de diamantindustrie van India.
In het begin bracht hij diamanten rond in zijn bedrijf, dat gevestigd is in de wereldhoofdstad voor het slijpen van diamanten, Surat in het westen van India.
Maar in de loop der jaren leerde hij hoe hij diamanten moest inspecteren en nu beoordeelt hij de kwaliteit ervan met behulp van gespecialiseerde apparatuur.
Zijn carrière is veranderd door een aardverschuiving in de diamantsector. Tot twee jaar geleden waren alle diamanten die hij inspecteerde natuurlijk – uit de grond gewonnen in diamantmijnen.Nu werkt hij met diamanten die in speciale machines zijn gemaakt, een deel van de branche die 10 jaar geleden nauwelijks bestond maar dankzij verbeterde technologie een explosieve groei heeft doorgemaakt.
In het laboratorium geproduceerde diamanten (LGD’s) lijken zo sterk op natuurlijke diamanten dat zelfs deskundigen goed moeten kijken.
“Geen blote oog kan het verschil zien tussen natuurlijke en laboratoriumdiamanten,” zegt M. Suhagiya.
[noot van de auteur: niet iedereen is het over dit laatste eens; lees ook dit artikel]
“De natuurlijke diamanten en lab-gegroeide diamanten lijken zo sterk op elkaar dat er ooit, zelfs na een lab-test, verwarring ontstond over de oorsprong van een diamant. De diamant moest twee keer getest worden om er zeker van te zijn dat het om een in het lab geproduceerde diamant ging,” zegt hij.
Natuurlijke diamanten worden onder grote hitte en druk diep onder de grond gevormd en sinds de jaren vijftig proberen wetenschappers dat proces bovengronds na te bootsen – met als resultaat twee technieken.
- Bij het HPHT-systeem (High Pressure High Temperature) wordt een diamantzaadje omgeven door zuiver grafiet (een soort koolstof) en in een kamer blootgesteld aan temperaturen van ongeveer 1.500C en een druk van ongeveer 1,5 miljoen pond per vierkante inch (ongeveer 6,5 vierkante centimeter).
- Het tweede proces heet Chemische Damp Afzetting (CVD) en houdt in dat het zaadje in een afgesloten kamer met koolstofrijk gas wordt geplaatst en tot ongeveer 800C wordt verhit. Het gas kleeft aan het zaadje en bouwt zo atoom voor atoom een diamant op.
Deze technieken ontstonden aan het eind van de 20e eeuw, maar pas de laatste 10 jaar is het proces verfijnd, zodat in het laboratorium geproduceerde diamanten kunnen worden gemaakt tegen de juiste prijs en kwaliteit om als juweel te worden verkocht.
“In het begin was het moeilijker, omdat er heel weinig machines en heel weinig wetenschappers waren die het konden… de laatste zeven jaar, toen er meer expertise op de markt beschikbaar kwam, hebben we echt een grote groei gezien“, zegt Olya Linde, een in Zürich gevestigde partner bij de Natural Resources praktijk van Bain and Company.
Mevrouw Linde zegt dat sinds het begin van de jaren 2000 de kosten van de productie van laboratoriumdiamanten om de vier jaar zijn gehalveerd.
Tegenwoordig is een diamant van één karaat – een populaire maat en gebruikelijk in verlovingsringen – gemaakt in een laboratorium ongeveer 20% goedkoper dan zijn natuurlijk gevormde equivalent.
Deze dalende kosten hebben ondernemers aangetrokken.
Snehal Dungarni is de directeur van Bhanderi Lab Grown Diamonds, dat hij in 2013 oprichtte. Het gebruikt het CVD-proces om diamanten te maken.
“Wij kunnen de groei van de diamant atoom voor atoom volgen, met de hoogste graad van zuiverheid.”
“Verhoudingsgewijs zijn ze kosten- en tijdbesparend en besparen ze mijn- en extractiekosten – waardoor ze mens- en milieuvriendelijk zijn“, zegt hij.
India speelt al lang een sleutelrol in de diamantsector – naar schatting worden negen van de tien diamanten ter wereld in Surat geslepen.
Nu wil de regering dat India een belangrijke speler wordt in de handel in laboratoriumdiamanten.
Volgens het ministerie van Handel en Industrie produceert het land al ongeveer drie miljoen laboratoriumdiamanten per jaar, goed voor 15% van de wereldproductie. China is de andere grote producent, met een vergelijkbaar marktaandeel.
In een poging om de sector verder te stimuleren heeft de Indische regering in januari een belasting van 5% op ingevoerde diamantzaden afgeschaft en financiering aangekondigd om India te helpen zijn eigen productie van diamantzaden te ontwikkelen.
“Naarmate de wereldwijde welvaart toeneemt, zal de vraag naar diamanten stijgen“, zegt Vipul Bansal, co-secretaris bij het ministerie van Handel.
