Vandaag, zaterdag 7 oktober 2023, is Hamas aan een immens offensief op het zuiden van Israël begonnen. Op het moment dat ik dit schrijf telt Israël al meer dan 100 doden, ongeveer 1.000 gewonen en werden er waarschijnlijk meer dan 50 Israëlische burgers ontvoerd en naar Gaza meegenomen.
Tot nu is de indruk overheersend dat dit om een lang en goed geplande operatie gaat, waarbij in eerste instantie getracht wordt zoveel burgers te raken, te vermoorden.
Los van elk standpunt rond het aanslepende conflict tussen Israël en Palestijnen, leek het me daarom belangrijk samen met je te duiken in Hamas, haar ideologie en haar beleidskeuzes.
Wie of wat is Hamas eigenlijk?
Als je de naam ‘Hamas‘ hoort, wat komt er dan in je op? Voor sommigen is het gewoon een verre politieke beweging ergens in het Midden-Oosten. Maar er is veel meer onder de oppervlakte dan men zou denken.
Laten we eerst even opfrissen: Hamas is een Palestijnse groepering die sinds 2007 de touwtjes in handen heeft in de Gazastrook. Nu, politieke meningsverschillen zijn overal, maar wat de boel hier nogal uniek maakt, is het extremistische en, laten we eerlijk zijn, regelrecht fascistische karakter van Hamas.
Een Griezelig Handvest
Het handvest van Hamas, dat in 1988 werd opgesteld, is niet zomaar een saai document vol bureaucratische taal. Het is veel meer dan dat. Het is een schrikbarend manifest dat bol staat van haatdragende uitspraken en extreme idealen. Vergelijk het met de harde lijn van het Iraanse regime, en je krijgt een idee van waar ze heen willen.
Om te beginnen roept het handvest op tot de vernietiging van de staat Israël en de oprichting van een Palestijnse staat die zich uitstrekt van de rivier tot aan de zee. Dit standpunt verwerpt elke vorm van vreedzame co-existentie.
“Het handvest stelt dat “onze strijd tegen de Joden zeer groot en zeer ernstig is” en roept op tot de uiteindelijke oprichting van een Islamitische staat in Palestina, ter vervanging van Israël en de Palestijnse Gebieden, en de uitroeiing of ontbinding van Israël.”
Daarnaast is het handvest doorspekt met antisemitische taal, en haalt het complottheorieën aan die Joden de schuld geven van wereldwijde problemen. Bijvoorbeeld, het suggereert dat Joden verantwoordelijk waren voor de Eerste en Tweede Wereldoorlog en dat zij de wereldbeheersing nastreven.
“Artikel 22 Doet verstrekkende uitspraken over Joodse invloed en macht. Specifiek wordt beweerd dat de Joden verantwoordelijk waren voor het aanwakkeren van meerdere revoluties en oorlogen, waaronder de Franse Revolutie, de Eerste Wereldoorlog en de Russische Revolutie. Er wordt ook beweerd dat Joden de Verenigde Naties controleren en dat ze worden gesteund door ‘de imperialistische krachten in het kapitalistische Westen en communistische Oosten.'”
Zo stelt artikel 7 dat op de Dag des Oordeels alle Joden zullen worden gedood. Dit is een diep verontrustende uitspraak die haat promoot tegen een hele religieuze groep.
“Artikel 7 beschrijft Hamas als ‘een van de schakels in de keten van de strijd tegen de zionistische indringers’ en beweert een voortzetting te zijn van de volgelingen van de religieuze en nationalistische held Izz ad-Din al-Qassam uit de Grote Arabische Opstand, evenals de Palestijnse strijders van de Eerste Arabisch-Israëlische Oorlog. Het voegt een hadith toe die beweert dat op de Dag des Oordeels alle Joden zullen worden gedood.“
Vrouwenrechten zijn, zoals je al raadde, nauwelijks aanwezig in hun ideologie. Vrouwen worden voornamelijk gezien als zorgdragers voor hun echtgenoten en kinderen, en hun rol in de samenleving wordt beperkt tot traditionele taken. Moderne ideeën over gelijkheid tussen geslachten vinden weinig weerklank in het handvest.
“Artikel 18 definieert de rol van vrouwen als huisvrouwen en opvoeders, die onderwijs en morele begeleiding bieden aan mannen.”
En democratie? Verwacht niet dat Hamas deze westerse waarde omarmt. In plaats daarvan promoot het handvest een strikte interpretatie van de islamitische wet, de sharia, als leidraad voor het leven en bestuur.
Dit griezelige handvest is niet alleen een reeks woorden op papier. Het heeft consequenties. De ideeën die erin worden geuit, hebben geleid tot talloze gewelddadige aanvallen, zelfmoordaanslagen en een decennialange afwijzing van vredesovereenkomsten. Het geeft een inkijkje in de extreme ideologie van Hamas, die in schril contrast staat met de waarden van vrijheid, gelijkheid en democratie die velen van ons koesteren.
Waar Vrijheid Sterft
In de Gazastrook, onder het bewind van Hamas, wordt het dagelijks leven gekenmerkt door een beperking van fundamentele rechten en vrijheden. Vooral voor vrouwen is deze realiteit bijzonder benauwend. Het is hen bijvoorbeeld vaak verboden om zonder mannelijke begeleiding buitenshuis te treden of om in het openbaar te lachen. Daarnaast kunnen kledingvoorschriften, zoals het verplicht dragen van de hijab, strikt en zonder uitzondering worden afgedwongen. Deze maatregelen zijn slechts enkele voorbeelden van de beperkingen die vrouwen ervaren.
Maar niet alleen vrouwen worden onderdrukt. De persvrijheid in de Gazastrook is sterk ingeperkt. Journalisten die kritiek durven te uiten op het Hamas-regime riskeren hun leven. Velen zijn in het verleden al gevangengenomen, gemarteld of zelfs vermoord. Degenen die het wagen om afwijkende politieke meningen te verkondigen of zelfs maar ter discussie te stellen, worden vaak zonder aanklacht of eerlijk proces vastgehouden. In sommige gevallen worden ze gemarteld om bekentenissen of informatie te verkrijgen.
Daarnaast wordt het recht op vrije vergadering in de Gazastrook beperkt. Demonstraties of bijeenkomsten die niet in lijn zijn met de ideologie van Hamas worden vaak met geweld uiteengedreven. Veel inwoners leven in constante angst, wetende dat elke daad van dissidentie of zelfs vermeende oppositie hen in gevaar kan brengen.
Kortom, het leven in de Gazastrook onder Hamas is er een van beperkte vrijheden, waarbij de basisrechten van individuen vaak worden geschonden in naam van politieke en religieuze ideologieën.
De Menselijkheid Verliezen
Hamas, hoewel vaak besproken in de context van hun conflict met Israël en de strikte regels van hun regime, heeft het ook een verleden dat doordrenkt is van controversiële en gewelddadige acties.
Eén van de meest verontrustende tactieken van de groep is het gebruik van burgers, inclusief kinderen, als menselijke schilden tijdens gewapende conflicten. Dit is niet alleen een schending van internationale humanitaire wetten, maar het laat ook een gruwelijke bereidheid zien om het leven van onschuldigen op het spel te zetten voor militaire en politieke doeleinden.
Bovendien heeft Hamas zich schuldig gemaakt aan het ronselen van kindersoldaten. Kinderen, sommigen zo jong als dertien, worden gerekruteerd en getraind om te vechten, zelfmoordaanslagen uit te voeren en tunnels te graven voor smokkel en infiltratie. Dit heeft geleid tot talloze tragedies waarbij jonge levens verloren zijn gegaan of onherstelbaar beschadigd zijn geraakt door indoctrinatie en oorlogsgeweld.
Daarnaast heeft Hamas herhaaldelijk – zoals opnieuw vandaag – aanvallen uitgevoerd op burgerdoelen, waaronder scholen, ziekenhuizen en openbare plaatsen, met raketten en zelfmoordterroristen. Deze aanvallen, die vaak tot doel hebben angst en chaos te zaaien, hebben onschuldige levens geëist en laten een blijvende impact achter op de getroffen gemeenschappen.
Samenvattend gaat de bezorgdheid over Hamas verder dan alleen hun ideologische standpunten. Hun geschiedenis van geweld tegen zowel militaire tegenstanders als onschuldige burgers, en hun gebruik van controversiële oorlogstactieken, onderstreept de ernstige bedreiging die ze vormen voor vrede en stabiliteit in de regio.
In de eerste plaats kiest Hamas voor menselijke tragedies!
Laat me je even meenemen naar een plek waar de dagelijkse realiteit van velen wordt getekend door onvoorspelbare dreigingen; een plaats waar een gewone schooldag in een oogwenk kan omslaan in een nachtmerrie. Dit is het verhaal van Rivka…
Rivka, een kleuterjuf in een klein stadje dicht bij de grens van de Gazastrook, bereidt zich voor op een nieuwe schooldag. De zon schijnt en de kinderen zijn buiten aan het spelen, genietend van de vroege ochtendwarmte. In haar klaslokaal ordent ze de kleurpotloden en stelt ze de stoeltjes op in een cirkel voor het ochtendverhaal.
Plotseling klinkt er een luid alarm door de lucht – het onmiskenbare geluid van het raketalarm. Rivka’s hart slaat over van angst. Ze heeft slechts enkele seconden om te reageren. Ze roept de kinderen met een geforceerde kalmte in haar stem en haast ze naar de dichtstbijzijnde schuilplaats. Sommige kinderen huilen, anderen zijn in shock en begrijpen niet wat er gebeurt.
Binnen in de schuilplaats, met de deur stevig achter haar gesloten, probeert Rivka de kinderen gerust te stellen met een liedje, terwijl ze in haar hoofd bidt dat ze veilig zullen zijn. De grond trilt onder hun voeten. Het geluid van exploderende raketten vult de lucht. Ze denkt aan haar eigen kinderen, die elders naar school gaan, en hoopt dat ze ook veilig zijn.
Na wat een eeuwigheid lijkt te duren, keert de stilte terug. Het is het signaal dat het veilig is om de schuilplaats te verlaten. Rivka begeleidt de kinderen terug naar hun klaslokaal. De gebeurtenissen van de ochtend hebben duidelijk hun sporen achtergelaten; hun lachende gezichtjes zijn nu bleek en angstig.
Terwijl ze probeert door te gaan met haar dag, kan Rivka de angst niet van zich afschudden. Ze vraagt zich af waarom haar stadje het doelwit was en wat Hamas hoopt te bereiken door onschuldige burgers te terroriseren. Ze is maar een kleuterjuf, een moeder, iemand die probeert bij te dragen aan de toekomst van haar land door kinderen te onderwijzen. Waarom zou iemand haar, of deze kinderen, willen schaden?
Elke keer als het alarm afgaat, wordt Rivka herinnerd aan de fragiliteit van het leven en de constante dreiging waarmee ze leeft. Maar ze weet ook dat ze sterk moet zijn, voor haarzelf en voor haar leerlingen. Want te midden van de chaos en angst, is het haar liefde voor de kinderen en haar geloof in een betere toekomst die haar overeind houdt.
Maar ook het leven van de inwoners van Gaza wordt ontwricht door keuzes van Hamas
Beeld je zelf even het volgende scenario in: het is een koude winterochtend in België. Je staat op, maakt je klaar voor een nieuwe werkdag, en kust je kinderen gedag. Maar in plaats van de vertrouwde geluiden van de stad, word je plotseling opgeschrikt door luchtalarmen. Je beseft dat vanwege een conflict met een buurland, een Islamistische groepering de controle over je land heeft genomen en het dagelijks leven zoals je dat kende volledig verstoord is.
Deze groepering legt beperkingen op aan wat je draagt, waar je naartoe gaat en met wie je praat. Je buurman, een journalist, is spoorloos verdwenen na het bekritiseren van het brutale regime. Je dochter mag niet meer naar school omdat het onderwijs voor meisjes tegen de “waarden” van de groepering indruist.
Buiten zie je kinderen die niet ouder zijn dan jouw zoon of dochter, gewapend en in uniform, patrouillerend door de straten. En op de markt hoor je verhalen van mensen die worden gebruikt als menselijke schilden in de strijd tegen het buurland.
Het is een onvoorstelbare nachtmerrie, nietwaar? Maar dit is de realiteit voor veel mensen in de Gazastrook onder het Hamas-regime.
Waarom is dit alles belangrijk voor je?
Nu vraag je je misschien af, waarom zou dit voor ons, voor jou, belangrijk moeten zijn? Omdat we in België geloven in mensenrechten, in democratie, in gelijkheid. En als die waarden ergens ter wereld onder druk staan, voelen we dat hier ook.
Het kan verleidelijk zijn om je af te wenden van het wereldnieuws, vooral als de problemen ver weg lijken. Maar de waarheid is dat we allemaal met elkaar verbonden zijn. De strijd voor mensenrechten in de Gazastrook is ook onze strijd.
Als je één ding uit dit artikel meeneemt, laat het dan dit zijn: er is altijd hoop. Zelfs in de donkerste tijden kunnen wij, samen, het verschil maken. Informeer jezelf, spreek je uit en kom op voor wat juist is. Want het is die vastberadenheid en solidariteit die de wereld vooruit zal helpen.
